Het verkennen van de emissie reductiedoelstellingen, mitigatiekosten en noodzakelijke maatregelen voor de Europese lidstaten onder de nieuwe EU reductiedoelstellingen

De kosten voor de EU lidstaten hangen sterk af van de onderlinge verdeling van emissiereducties

Het is technisch mogelijk voor de Europese Unie om de in 2007 aangenomen unilaterale reductiedoelstelling van 20% ten opzichte van het 1990 niveau te halen. De tevens in 2007 aangenomen multilaterale reductiedoelstelling van 30% kan technisch worden gehaald door de inzet van CDM en emissiehandel, maar kan wel leiden tot hogere kosten. Energie-efficiency verbeteringen vormen in beide scenario’s veruit de belangrijkste reductieoptie, gevolgd door veranderingen in brandstofkeuze en de reducties van niet-CO₂ broeikasgassen. De reductiedoelstellingen en kosten voor de individuele EU-lidstaten in 2020 verschillen aanzienlijk, en zijn sterk afhankelijk van de gekozen methode voor de interne differentiatie van emissiereducties (bv. op basis van gelijke kosten of convergentie in hoofdelijke emissies), en in een mindere mate van de EU-reductiedoelstelling zelf (20% unilateraal of 30% multilateraal). Hierdoor is een afspraak over de interne differentiatiemethode belangrijker dan de afspraak over de algemene EU-reductiedoelstelling.