Actualisering energie- en CO2-ramingen voor het jaar 2000

De economische groei verschilt per energiegebruikssector; per saldo wordt het energiegebruik echter niet of nauwelijks beïnvloed door de veranderingen in de sectorstructuur. Ook dit komt overeen met de scenario's die aan het NMP2 en de Vervolgnota Energiebesparing ten grondslag liggen.

In het Behoedzame scenario daalt de reële olieprijs tussen 1996 en 2000 met ruim twee dollar per vat; in het Gunstige scenario stijgt de olieprijs in die periode met ruim drie dollar per vat. Deze 'prijspaden' liggen lager dan in de eerdere scenario's. De energiebesparing in de periode 1990-2000 wordt geraamd op gemiddeld 1,2 (Behoedzaam) a 1,3% (Gunstig) per jaar. Deze uitkomsten op basis van actuele inzichten liggen onder het beleidsdoel van de Vervolgnota Energiebesparing en het NMP2: 1,7%.

In de brief van de minister van Economische Zaken over het energiebesparingsbeleid aan de Tweede Kamer (de 'reparatiebrief') is aangegeven dat het thans vastgestelde beleid voldoende zou moeten zijn om een besparing van 1,6% per jaar te realiseren. De besparingen waren in de periode 1990-1994 1,1% per jaar. Sectoren met relatief lage besparingen in de periode 1990-2000 zijn de petro- en kunstmestchemie, de basismetaal, de bouwnijverheid en de transportsector. Relatief hoge besparingen van ruim 2% per jaar worden gerealiseerd in de overige chemie en de energiesector. Al deze besparingscijfers zijn berekend inclusief de efficiency-verbetering door de opkomst van decentrale warmte-kracht-koppeling.

Groei en besparingen resulteren in een gemiddelde groei van het binnenlands energiegebruik met 0,7 (Behoedzaam) a 0,9% (Gunstig) per jaar. Bij het bepalen van deze ramingen hebben de drie instituten inschattingen gemaakt van de effectiviteit van beleidsmaatregelen. Bijvoorbeeld van de meerjarenafspraken over energiebesparing met landbouw en industrie wordt in Behoedzaam verwacht dat zij niet steeds volledig effectief zullen zijn. Bij de chemie zal naar verwachting ongeveer 90% van de afgesproken energiebesparing worden gerealiseerd; bij de basismetaal 0 tot 50%; bij de landbouw ongeveer 60%. Bij de overige industrie ligt dit percentage tussen 75 en 100%.

Bij het doorrekenen van het mobiliteitsbeleid is uitgegaan van een niet volledige uitvoering van de beleidsvoornemens. Dit is gedaan op basis van ervaringen tot dusverre, en van onderzoek over de te verwachten toekomstige mate van uitvoering van het overheidsbeleid. De relatief hoge besparingen in de energiesector worden voor een groot deel bereikt door de uitvoering van het warmteplan. De inzet van duurzame energiebronnen blijft, met name bij windenergie en warmtepompen, achter bij de doelstellingen. Dit leidt tot een groter gebruik van fossiele brandstoffen dan de beleidsdoelen aangeven.

De verdeling van het energiegebruik over de verschillende fossiele brandstoffen komt ongeveer overeen met de eerdere verwachtingen. Op basis van het verbruik per brandstof kan worden berekend dat de totale potentiële Nederlandse CO₂-emissie tussen 1990 en 2000 met 3,5% (Behoedzaam) a 6,3% (Gunstig) toeneemt. De groei ten opzichte van 1989/1990 bedraagt 4,6% (Behoedzaam) a 7,5% (Gunstig). Dit wijkt af van het beleidsdoel van het NMP2: een daling van de potentiele emissie met 3 a 5% ten opzichte van 1989/1990. Naast de potentiële emissie is ook de zogenaamde actuele emissie berekend ; deze is gebaseerd op internationaal overeengekomen definities. De actuele CO₂-emissie groeit tussen 1990 en 2000 met 3,4% (Behoedzaam) a 6,2% (Gunstig). Ten opzichte van 1989/1990 groeit deze emissie met 4,3% (Behoedzaam) a 7,1% (Gunstig).