Afgeschermde woondomeinen in Nederland

In vergelijking met andere landen valt op dat besloten woondomeinen in Nederland gemiddeld kleinschaliger zijn en dat ze naast wonen weinig andere functies herbergen. Daarnaast hebben ze vaker dan in het buitenland geen harde grenzen als hekken en afgesloten poorten, maar zachte randen, bijvoorbeeld in de vorm van een park of waterpartij. Kenmerkend voor de meeste Nederlandse besloten gemeenschappen is verder de samenhang tussen het stedenbouwkundig ontwerp en de architectuur, die een herkenbare identiteit creëert. Daarbij is niet zozeer sprake van beveiliging door afsluiting, maar veeleer van beslotenheid door begrenzing.

Anno 2009 tasten afgeschermde woondomeinen in Nederland vrijwel nergens de kwaliteit van de openbare ruimte aan; afscherming komt vooral voor in gebieden waar ‘buitenstaanders’ niet zoveel te zoeken hebben, zoals in suburbane gebieden met enkel een woonfunctie. Een voortgaande groei van zulke domeinen, zowel in aantal als omvang, kan echter op den duur wel afbreuk doen aan de kwantiteit en kwaliteit van de openbare ruimte, in het bijzonder in nieuwbouwgebieden. Bij nieuwbouwprojecten moeten gemeenten dan ook zorgvuldig de publieke, private en economische belangen tegen elkaar afwegen