Multi-gas abatement analyse van het Kyoto Protocol

De resultaten zijn vergeleken met eerdere analyses, waarin alleen naar CO₂-reductiemogelijkheden is gekeken. Het sparen van de surplus emissierechten van de Oekraïne en de Russische Federatie is een absoluut vereiste om een vatbare emissiehandelsmarkt te bewerkstelligen, wat resulteert in een marktprijs tussen de 15 en de 40 euro/tCeq.

Ongeveer de helft van de reductiedoelstelling van de permit-kopende landen kan verkregen worden door de emissiehandel. Ongeveer 30% van de emissiereducties kan verkregen worden door de handel in surplus emissierechten en door het inzetten van sinks-projecten. Het aandeel van CO₂ in de totale emissieverminderingen is vrij klein ten opzichte van het aandeel van CO₂ in het basispadscenario (circa 30%). Voor de niet-CO₂ broeikasgassen komt het grootste reductieaandeel van CH₄, waarvoor de meeste reducties in de gassector plaatsvinden; hoofdzakelijk in de Oekraine en de Russische Federatie. Andere belangrijke niet-CO₂-emissiereductiebronnen zijn CH₄ emissies uit kolenproductie en van stortplaatsen, en N₂O-emissies uit de industrie; voornamelijk uit de EU-25, Canada en Japan.

Ten opzichte van het basispadscenario, zijn de emissiereducties procentueel groter voor CH₄ and the F-gassen dan voor CO₂, terwijl in absolute termen CO₂-emissies uit energiegebruik nog steeds de belangrijkste reductiebron vormen.De vergelijking met CO₂-only benaderingen laat zien dat het meenemen van alle Kyoto-gassen enerzijds resulteert in een daling van zowel de internationale prijs voor verhandelbare emissierechten als de totale kosten voor de landen die kwantitatieve verplichtingen op zich hebben genomen en anderzijds in een toename in vermeden emissies (van 250 naar 400 MtC-eq). De winst die gemaakt wordt door het meenemen van alle Kyoto gassen in de analyses wordt echter sterk verminderd door deze banking strategie.