Modelling emissions trading and abatement costs in FAIR 1.1 - Case study: the Kyoto Protocol under the Bonn-Marrakesh Agreement

De berekeningen maken gebruik van geaggregeerde vraag en aanbod curves, welke zijn afgeleid van deze kosten curves. Om de methode te illustreren presenteren we de case studie van het Bonn-Marrakesh Akkoord voor de periode 2008-2012. De case studie bevestigt de conclusies van onze eerdere studies: het terugtrekken van de VS heeft verreweg de grootste invloed op de verminderde milieueffectiviteit van het Kyoto Protocol, de afname van de prijs op de internationale emissiemarkt en het verminderen van de totale emissiereductie-kosten van het Protocol.

De Marrakesh Overeenkomst brengt de emissies van alle broeikasgassen van de Annex I landen in 2010 zonder de VS een 4 procent onder het niveau van het basisjaar; dit is niet hetzelfde vergeleken met het 1990-niveau. Zonder de VS echter zal de vraag naar emissierechten sterk dalen en daardoor de prijs op de internationale emissiemarkt (minder dan US$10/tC). Hot air wordt een zeer dominant probleem, met name in lagere groeiscenario's, en kan zelfs de ontwikkeling van de emissiemarkt ondermijnen omdat de prijs naar nul dreigt te gaan. Het banken van hot air van cruciaal belang is voor het versterken van zowel de milieueffectiviteit van het Protocol als de ontwikkeling van een internationale emissiemarkt. Een strategie gericht op het beperken en banken van het aanbod is ook in het voordeel van de belangrijkste aanbieder, dat is de Annex I FSU regio.