Maatschappelijke kosten en baten van verstedelijkingsvarianten en openbaarvervoerprojecten voor Almere

Nieuwe openbaarvervoerverbinding tussen Amsterdam en Almere niet rendabel

De aanleg van een nieuwe IJmeerlijn voor openbaar vervoer tussen Amsterdam en Almere in het kader van de Schaalsprong Almere is maatschappelijk niet rendabel. Alle onderzochte varianten van deze nieuwe lijn hebben een negatief saldo van baten en kosten van enkele miljarden euro’s. Ook de andere in het kader van de Schaalsprong Almere onderzochte openbaar-vervoerverbeteringen zijn maatschappelijk niet rendabel. Dit komt enerzijds doordat de onderzochte projecten erg kostbaar en complex zijn. Anderzijds zal bestaand beleid de bereikbaarheid van Almere per trein en auto tot 2030 sterk verbeteren. Wel zal de Schaalsprong ertoe bijdragen dat in 2030 de treinen tussen Amsterdam en Almere in de spits vaak overvol zitten. De onderzochte openbaarvervoerprojecten dragen nauwelijks bij aan het oplossen van dit knelpunt.

Van de drie voor de Schaalsprong Almere onderzochte verstedelijkingsvarianten, blijkt de middenvariant Stad van Water en Groen maatschappelijk het meest rendabel te zijn. De oostelijke variant Polderstad scoort bijna even goed. De westelijk georiënteerde variant Waterstad met zijn buitendijkse woningbouw scoort merkbaar slechter dan beide andere varianten.

Dit zijn de belangrijkste conclusies die het Centraal Planbureau (CPB) en het Planbureau voor de Leefomgeving (PBL) trekken in het rapport Maatschappelijke kosten en baten van verstedelijkingsvarianten en openbaarvervoerprojecten voor Almere, dat vandaag verschijnt. Dit rapport is opgesteld op verzoek van het Ministerie van Verkeer en Waterstaat, ter ondersteuning van de besluitvorming over vijf samenhangende projecten in het kader van de Rijksbesluiten Amsterdam-Almere-Markermeer.