Bram Bregman

Het werken aan biodiversiteit en het landelijk gebied is een hele mooie vervolgstap waarin ik mijn expertise kan benutten in een vraagstuk dat momenteel in het midden van de maatschappelijke en politieke belangstelling staat. Ik ben opgeleid in de atmosfeerwetenschappen waarin ik na mijn promotie de verbreding naar klimaatvraagstukken zocht. In eerste instantie deed ik dit vanuit de systeemwereld met modelontwikkeling. Samen met mijn Canadese collega's kwamen we er achter dat klimaatmodellen fundamentele massabehoudsproblemen hebben als het gaat om de verspreiding van sporegassen. Een heel mooie en interessante tijd. Toch knaagde het te veel en zette ik de stap buiten de directe wetenschapsbeoefening naar coordinator klimaatbeleid bij het KNMI. Ik werd mede verantwoordelijk voor de Nederlandse beleidsinbreng in de IPCC rapporten. Een kijk in de VN wereld. Super leerzaam. Ik bekwaamde me ook in de wetenschaps-beleidsinteractie door in de beleidskeuken mee te draaien bij het ministerie van IenW. Om gevoel te krijgen van impact is kennis van de beleidswereld cruciaal. Het heeft me heel veel gebracht. Met al die inzichten wilde het KNMI mij als productgroep manager Klimaat. Toen werd ik verantwoordelijk voor de impact van drie afdelingen bij het KNMI in een nieuw MT. Prachtige tijd en zeer complex. Veel geleerd. Ik kwam in een dilemma omdat ik na een paar jaar werd gevraagd directeur innovatie te worden bij de Radboud Universiteit.Een enorm moeilijke beslissing. Ik was nog lang niet klaar bij het KNMI, maar hier kreeg ik een hele mooie kans een volgende stap te maken. Toch maar de stoute schoenen aangetrokken. Ik werd verantwoordelijk voor het innovatie en impactbeleid van de hele universiteit. Heel gaaf en ik heb ik de daaropvolgende jaren ongelooflijk veel geleerd. Inzicht gekregen in veel innovatief onderzoek op gebieden waar je het niet verwacht. Ik heb een innovatiecentrum opgericht. Heel trots op. Ik heb ook veel inzicht gekregen in innovatieve ecosystemen, de fases van innovatie en veel creatieve wetenschappers ontmoet. Een prachtige tijd. Toch begon de liefde voor het vak sterker te worden en besloot ik terug te gaan naar de leefwereld en klimaatvraagstukken. Ik nam ontslag (dat was best eng) en ging voor twee dagen per week aan de Wageningen Universiteit en Research meehelpen de klimaatvraagstukken breder op de campus te positioneren. En toen kwam na een jaar het PBL of ik interesse had sectorhoofd NLG te worden. Uiteraard moest ik gewoon solliciteren en meedingen met de rest. Geen voordeel dus, maar een kans. Die pakte ik met beide handen aan. Hier komen verschillende zaken samen: klimaat en biodiversiteit als cruciale exogene drivers en het landelijk gebied waar het allemaal moet gebeuren. Ik ben een gelukkig mens. Ook omdat NLG een hele leuke sector is en PBL een hele leuke organisatie. Ik vergeet bijna dat ik tussen alle bedrijven door een deeltijdleerstoel aan Radboud heb kunnen instellen. Klimaatvraagstukken op het wetenschaps-beleidsinterface. Geweldig om met studenten te sparren. Ik kan nu ook de biodiversiteits- en landschapsvraagstukken toevoegen. Ik heb er alleen zo weinig tijd voor.