Anticipeer op honkvastheid ouderen

Veel gemeenten en provincies anticiperen in het woon- en zorgbeleid al lang op de vergrijzing om zo goed mogelijk tegemoet te kunnen komen aan de woon- en zorgwensen van ouderen. Ze doen dat via het ontwikkelen van bouwprogramma’s voor ouderen-, aanleun- of groepswoningen of woonzorgvoorzieningen en via aanpassingen in de bestaande woningvoorraad. Als de ene gemeente er beter dan de andere in slaagt te voldoen aan de woonwensen van ouderen, kan er tussen gemeenten enige concurrentie ontstaan. Concurrentie doet zich ook voor als gemeenten bouwprogramma’s ontwerpen om ouderen te bewegen uit een andere (nabije) streek naar de gemeente toe te verhuizen.

Zolang de vraag groter blijft dan het aanbod, is concurrentie goed voor de keuzevrijheid van ouderen. Pas als het aanbod groter wordt dan de vraag, is er risico op leegstand van woningen voor ouderen. Dat risico zal zich mogelijk eerst voordoen in vergrijzende gemeenten die krimpen of zullen krimpen. Vooralsnog lijkt het erop dat bouwprogramma’s beter kunnen worden toegesneden op de eigen bevolking dan op het aantrekken van senioren uit andere delen van het land. Het lijkt immers niet erg waarschijnlijk dat er in de toekomst omvangrijke verhuisbewegingen over lange afstand zullen zijn. Toch zullen de aantallen verhuizingen onder ouderen wel iets toenemen, simpelweg omdat het aantal ouderen fors toeneemt. Provincie en gemeenten zullen daarom de bouwprogramma’s die speciaal voor senioren worden ontwikkeld, goed op elkaar moeten afstemmen, zodat gemeenten elkaar niet voor de voeten gaan lopen."