De ongekende ruimte verkend

Toekomstige ruimtebehoefte systematisch overschat

De traditionele methode, waarbij voor afzonderlijke sectoren ruimteclaims worden opgeteld, leidt tot een systematische overschatting van de toekomstige ruimtebehoefte. Bovendien leiden de beleidsmatige segmentering en het sectorale denken niet alleen tot een gebrekkige effectiviteit van het beleid, maar ook tot hoge maatschappelijke kosten: reserveringen van grootschalige bedrijventerreinen terwijl ook zuiniger met ruimte kan worden omgegaan, oplopende grondprijzen in Vinex-locaties, overloopgebieden voor water waarvoor maatschappelijke tegendruk moet worden afgekocht, enzovoort.

In de huidige, complexe en dus ‘ongekende’ samenleving met haar mondige burgers is het daarom goed te kiezen voor een breder perspectief voor het ruimtelijk beleid. Een samenleving leert immers het beste door veel alternatieve handelingswijzen te beproeven. Dat vergt krachtige interactie met maatschappelijke partijen en de markt. Op die manier ook kan de overheid het beste aansluiten bij de werkelijkheid van burgers en bedrijven. Het combineren van bestemmingen, bijvoorbeeld van wonen en werken, van natuur, landbouw en wonen, is daarbij essentieel.