Differentiatie in het CDM: opties en consequenties

Het clean development mechanism

Het clean development mechanism (CDM) is een instrument waarmee geïndustrialiseerde landen emissierechten kunnen kopen voor het bereiken van hun emissiedoelstellingen via projecten in ontwikkelingslanden, en omvat op het moment meer dan 4000 projecten. Beleidsmakers, niet-gouvernementele organisatie (NGO’s) en wetenschappers hebben zorgen geuit over het functioneren van het CDM. Voorbeelden van problemen zijn lage bijdrage aan duurzame ontwikkeling, weinig projecten in de minst ontwikkelde landen en de transport sector, hoge transactiekosten, hoge 'windfall profits' voor sommige projectontwikkelaars en twijfel over of de projecten wel echt emissies reduceren.

Verschillende manieren om binnen het CDM een onderscheid (differentiatie) tussen landen of projecttypes aan te brengen zijn voorgesteld om deze problemen aan te pakken. Dit rapport geeft een overzicht van deze opties, implicaties hiervan voor het besturen van het CDM en voorziet in een kwantitatieve analyse van de gevolgen voor de koolstofmarkt, gebruikmakend van gedetailleerde aanbodcurves voor CDM-credits.

Conclusie

Verdiscontering van credits, vraag of aanbod quota, of het uitsluiten van landen van deelname in het CDM, kan bijdragen aan het verminderen van de problemen, maar ook moeilijk te onderhandelen zijn. De gevolgen op de koolstofmarkt zijn waarschijnlijk beperkt voor de meeste opties.

Dit assessment is uitgevoerd in het kader van het Wetenschappelijke Assessment en Beleidsanalyse Klimaatverandering (WAB) programma