Doorbraak in Bali opent weg naar wereldwijd klimaatbeleid

Doorbraak in Bali opent de weg naar wereldwijd klimaatbeleid

De 180 VN-landen in Bali zijn het eens geworden over de ‘Bali Road Map’, formeel omgedoopt tot ‘Bali Action Plan’. Dit plan geeft aan waarover in de komende 2 jaar afspraken moeten worden gemaakt, om in de periode na 2012 (afloop Kyotoprotocol) wereldwijd de nodige maatregelen te treffen om de uitstoot van broeikasgassen terug te dringen. Ook moeten er verdere afspraken komen over de aanpassingen aan reeds onvermijdelijke klimaatverandering. Daarvoor komen financiële middelen beschikbaar. Voor de rijke landen zijn nog geen getallen genoemd hoe snel die broeikas gas-reductie moet plaatsvinden. Wel wordt de noodzaak erkend van drastische reducties voor alle ontwikkelde landen, inclusief de VS, onder gedetailleerde verwijzingen naar het Fourth Assessment Report van IPCC. Ook de ontwikkelingslanden moeten aan de bak: over twee jaar moeten er meetbare, rapporteerbare en verifieerbare acties worden afgesproken om ook hun broeikasgasemissies terug te dringen. Daarvoor krijgen zij financiële hulp met technologie en opbouwvan kennis en expertise.

De ‘Bali Road Map’ en ook andere besluiten van de Bali-conferentie bevatten afspraken over het tegengaan van ontbossing, over technologie-overdracht, en over de betekenis van IPCC voor het klimaatverdrag. De volledige tekst en ook de andere Bali-besluiten zijn te vinden op de website van de UNFCCC.

Belangrijke rol voor IPCC en MNP

In verschillende besluiten wordt nu verwezen naar de rapporten van het Fourth Assessment Report van IPCC, vooral het naar rapport van het onder leiding van het MNP tot stand gekomen mondiale rapport van Working Group III (mitigation of climate change). In dat rapport staat aangegeven welke emissie reducties nodig zijn door de ontwikkelde landen en ontwikkelingslanden om de verdere opwarming van de aarde te beperken. Hoe sneller de reducties, hoe lager de uiteindelijke concentraties van broeikasgassen, en hoe kleiner de temperatuurstijging. Tot nu toe is IPCC nog niet zo invloedrijk geweest. Het IPCC rapport van werkgroep III baseert zich onder andere op studies die afkomstig zijn van het MNP.

Hoe nu verder

Hoe deze zaken ingevuld gaan worden zal afhangen van de verdere onderhandelingen in de komende jaren. Dat wordt de taak van de nieuwe ‘Ad-Hoc Working Group on Long-term Cooperative Action under the Convention’, een nieuw ambtenarenlichaam onder het klimaatverdrag. Deze komt volgend jaar alleen al vier keer bijeen. Na COP14 (december 2008, Poznan, Polen) moet de ‘road map’ culmineren in bindende afspraken op COP15 in december 2009 in Kopenhagen. Daarna moeten deze afspraken nog nader worden gedetailleerd en in werking treden na 2012.

Het proces begint meteen: de landen kunnen tot 15 februari 2008 hun suggesties voor het werkprogramma van de nieuwe werkgroep inleveren bij het Klimaaatsecretariaat in Bonn. Men komt in maart/april volgend jaar voor het eerst bijeen. De bestaande 'Ad-hoc Working Group on further commitments for Annex I parties under the Kyoto Protocol', waar al gepraat wordt over nieuwe verplichtingen voor industrielanden na 2012 blijft bestaan en zal inhoudelijk nauw samenwerken met de nieuwe werkgroep. Men zal gebruik maken van de best beschikbare wetenschappelijke informatie, inzichten vanuit het bedrijfsleven , en van maatschappelijke organisaties. In een separaat besluit is opgenomen dat men gebruik zal maken van IPCC –informatie voor de toekomstige acties onder het Klimaatverdrag en het Kyoto protocol.