Duitse klimaatambities zetten Nederland onder druk

Kohleausstieg: politiek weerbarstig

Duitsland heeft met volledige steun van de Bondsdag het klimaatverdrag van Parijs geratificeerd, beoogt met de Energiewende-politiek uit 2010 nationale klimaatdoelen te verwezenlijken en wil een voorbeeld zijn in de actieve rol die het speelt in de internationale klimaatpolitiek. Anderzijds is Duitsland een ambitieuze industrienatie die concurrerend wil zijn op de wereldmarkt. Dit vertaalde zich in stevig politiek debat over vooral twee samenhangende zaken: het uitfaseren van kolen in de elektriciteitsvoorziening (Kohleausstieg) en de effecten van klimaatbeleid op de internationale concurrentiepositie van de industrie (Standort Deutschland).

Bij decarbonisatie van de Duitse economie zal de Nederlandse doorvoer van olie en kolen verminderen. Ook de elektriciteitshandel zal veranderen. De Nederlandse elektriciteitssector kende de afgelopen jaren hoge importen uit Duitsland. Bij vérgaande decarbonisatie gaat dit waarschijnlijk op termijn veranderen; volgens de energiescenario’s wordt Duitsland dan meer afhankelijk van importen.

Sectorale aanpak: de kern van het plan

Concreet is de introductie van klimaatdoelen voor sectoren. Het plan kent inspirerende aspecten voor Nederland. Maar uitvoering van het plan zal de traditionele energierelaties tussen beide landen ook diepgaand beïnvloeden. Versterking van de energiedialoog tussen Nederland en Duitsland wordt bepleit.