Grasbedekking van Nederlandse heideterreinen in 1993

Er is gebruik gemaakt van twee satellietbeelden van 7 september 1993. Om de beelden te kunnen ijken is veldwerk verricht in de Dwingelose heide en Strabrechtse heide. Hierbij zijn bedekkingen door heide en gras in het veld gemeten. De ijking en de daarop volgende voorspelling van bedekkingspercentages is uitgevoerd met de MICROFIND software, onderdeel van het HEIMON heidemonitoringsysteem dat door K&M geëxploiteerd wordt. MICROFIND voorspelt met behulp van multivariate lineaire regressietechnieken bedekkingen van heide, gras en kale bodem voor oppervlakten ter grootte van het Landsat pixel: 30x30 m.

Om heideterreinen uit deze beelden te kunnen isoleren is het thema Heide van de gedigitaliseerde topografische kaart 1:50.000 gebruikt. Binnen deze selectie zijn niet-relevante bedekkingstypen (bossen, vennen, wegen en paden, e.d.) verwijderd. Duinheide en hele kleine terreintjes zijn buiten beschouwing gelaten. Bovendien werden een aantal terreinen in het oosten van het land niet door de satellietbeelden bedekt. Uiteindelijk is over zo'n 24.000 ha een uitspraak gedaan.

Uit de analyse bleek 45% van het onderzochte gebied bedekt te zijn met gras, waarbij de hogere bedekkingen meer naar het zuiden toe voorkwamen. Deze kartering, de derde na eerdere karteringen in 1986 en 1989, werd bemoeilijkt door de aanwezigheid van sluierbewolking in het zuidelijke beeld. Als gevolg hiervan kunnen de voorspellingen voor een deel van het zuidelijke beeld minder betrouwbaar zijn. De gemiddelde voorspellingsnauwkeurigheid van de grasbedekking van een individueel pixel bleek in overeenstemming te zijn met die van eerdere karteringen:+- 10% wanneer de modellen worden toegepast op het terrein waarin de veldgegevens zijn verzameld, tot +- 30% als er wordt geëxtrapoleerd naar andere terreinen.