Natura 2000 in Nederland

Nederland moet maatregelen nemen om verslechtering te stoppen

De Habitatrichtlijn verplicht Nederland tot het nemen van maatregelen om een verdere verslechtering van de habitats in de Natura 2000-gebieden te stoppen. Indien de genomen maatregelen onvoldoende effect hebben, bestaat het risico dat de Natura 2000-gebieden weinig veerkrachtig blijven. Activiteiten in en om de gebieden kunnen dan eerder een negatief effect hebben op de te beschermen soorten en habitats. In deze situatie zullen vergunningaanvragen voor nieuwe activiteiten in het gebied kritischer worden beoordeeld en minder snel worden verleend. Uitgangspunten van het Natura 2000-beleid zijn dat de maatregelen worden uitgevoerd die ecologisch nodig zijn om een achteruitgang van de kwaliteit van de habitats in de gebieden te voorkomen, en om op den duur een gunstige staat van instandhouding te bereiken van de te beschermen habitats en soorten in het netwerk. Volgens het Europees recht mogen de budgetten voor beheer niet beperkend zijn voor het vaststellen van de instandhoudingsdoelstellingen, die nodig zijn om in het netwerk een gunstige staat van instandhouding tot stand te brengen. Wel is toegestaan dat Nederland door beperkte budgetten pas later zijn bijdrage levert aan een gunstige staat van instandhouding.

Implementatieruimte in Europese afspraken en oplossen spanningen in beheerplannen

Europese samenwerking en goede, met alle betrokkenen gedeelde, afspraken in de beheerplannen kunnen ruimte geven bij de invulling van de Natura 2000-verplichtingen. In de beheerplannen komen namelijk de spanningen in de Natura 2000-gebieden bij elkaar, waarbij vooral spanningen spelen over de stikstof- en verdrogingsdossiers, onzekerheid over de toepassing van de Natuurbeschermingswet en onzekerheid over het voortzetten van activiteiten in en rond de Natura 2000-gebieden. Worden deze spanningen opgelost, dan verdwijnen veel onzekerheden over toegestane activiteiten in de Natura 2000-gebieden. Daarnaast geeft Europese samenwerking soms ruimte omdat de gunstige staat van instandhouding op Europees netwerkniveau bereikt moet worden. Door de instandhoudingsdoelen en beheermaatregelen van Natura 2000-gebieden internationaal af te stemmen, kunnen deze instandhoudingsdoelen efficiënter worden bereikt.