Post 2012 koolstofmarkt - Analyse van de internationale koolstofmarkt en reductiekosten in 2020 voor lage concentratiedoelen

Om wereldwijde broeikasgasemissies op een laag stabilisatieniveau (450 CO₂-equivalent delen per miljoen, ppm) te brengen, wat de kansen vergroot om de gemiddelde temperatuurtoename wereldwijd te beperken tot 2 graden Celsius, zouden Annex I of geïndustrialiseerde landen hun emissies moeten reduceren met 25-40% ten opzichte van hun 1990 emissieniveaus rond het jaar 2020, terwijl niet-Annex I of ontwikkelingslanden 15-30% moeten afwijken van hun referentie-emissies.

De analyse toont aan dat de reductiedoelstelling van broeikasgasemissies van de Annex I en niet-Annex I landen in 2020 de meest belangrijkste beleidskeuze is, welke in belangrijke mate de toekomstige koolstofprijs en reductiekosten beinvloedt. Andere minder belangrijke beleidskeuzes zijn de reductiedoelstelling van de Verenigde Staten en de deelname van de ontwikkelingslanden in de mondiale koolstofmarkt.

Door het toestaan van het gebruik van de mitigatie opties voor landgebruikemissies met inbegrip van het vermijden van ontbossing in een goed ontworpen systeem van verhandelbare emissie-eenheden, kunnen de mondiale reductiekosten worden verminderd met 25% en 65%. Hierdoor worden ook meer ambitieuze reductiedoelstellingen haalbaar. In aanvulling op de beleidskeuzes, zijn er ook belangrijke wetenschappelijke onzekerheden, in het bijzonder de referentie-emissies (d.w.z. emissies in de afwezigheid van klimaatbeleid) en de veronderstelde marginale reductiekosten, die een sterke invloed hebben op de koolstofprijs op de koolstofmarkt en de reductiekosten.

Meer informatie

Deze studie is uitgevoerd in het kader van het Wetenschappelijke Assessment en Beleidsanalyse Klimaatverandering (WAB) programma.