Ruimte in debat 2005/06

Of is het in het belang van de gemeenschap dat publieke plaatsen bestaan uit gebouwen en pleinen die het karakter van de plaats accentueren en de idealen van de gemeenschap verbeelden? Maar dan: maakt de overheid deze rol wel waar? Deze thematiek staat centraal in dit laatste nummer van Ruimte in Debat in 2005.

De overheid lijkt nauwelijks meer in staat haar rol van publieke opdrachtgever op een goede wijze te vervullen, zo stelt Adri Duivesteijn (Tweede Kamerlid PvdA) in zijn essay. De heersende ideologisch gemotiveerde bedrijfseconomische benadering is daar debet aan. Om Nederland ook in de toekomst ruimtelijke kwaliteit te geven zullen wij weer opnieuw moeten leren het publieke opdrachtgeverschap als ordenend instrument optimaal in te zetten.

Het is waar dat de overheid uit het gezicht verdwijnt en daarmee de publieke gebouwen, de monumenten en de kwaliteitsnormen die het alledaagse overstijgen, reageert Aaron Betsky (directeur nai). Maar het heeft weinig zin alleen maar te dromen van een overheid die kwaliteit in de openbare ruimte waarborgt. Wat Nederland nodig heeft, is openbare ruimte die echt open is.

In de Ruimteberichten kijkt Hanna Lára Palsdottir naar de mate waarin in Nederland niet in publiek maar juist in particulier opdrachtgeverschap wordt gebouwd.

De (laatste) column van Bernard Hulsman gaat over de zin en onzin van het herbouwen van oude, vernietigde bouwwerken: Anton Pieck kitsch.