Tussenland

Overheid mist kans in tussenland

Dat zijn de belangrijkste bevindingen van de studie 'Tussenland', die het Ruimtelijk Planbureau vandaag presenteerde. Uit handen van directeur Wim Derksen, nam directeur-generaal Ruimte van het ministerie van VROM, Ineke Bakker, het boek in ontvangst. Aan de presentatie droegen ook emeritus hoogleraar Frieling en architectuurhistoricus Vincent van Rossem bij.

Aan de hand van veldwerk, literatuuronderzoek, kaartanalyse en statistische gegevens brengen de auteurs, leden van het Atelier voor Ontwerp en Onderzoek 2003, in beeld en in kaart hoe tussenland te herkennen is. Onder welke omstandigheden ontwikkelt zich tussenland en welke potentie heeft het? Een zoektocht over desolate mijnterreinen in Opper-Silezië, door verlaten Scandinavische havens, en de dynamische Arnovallei in Italië, alsmede een zoektocht in Nederland door de Limburgse Mijnstreek, de Haarlemmermeer en de Brabantse Langstraat maken duidelijk dat er verschillende soorten tussenland, zijn: op lokaal en regionaal niveau, als langdurig of tijdelijk verschijnsel.

Angst voor tussenland is niet nodig, zo betogen de auteurs. Wil de ruimtelijke ordening profiteren van wat tussenland te bieden heeft, dan dient ze het bestaan ervan te erkennen en er in het bestaande systeem ruimte voor te maken. Daarvoor moet het worden beschouwd als een ruimtelijk verschijnsel dat zich onderscheidt van stad en land. Dit boek is dan ook vooral een pleidooi voor een nieuwe ruimtelijke categorie.