Balkan in de Polder. Naar organische gebiedsontwikkeling in Nederland?

Organische gebiedsontwikkeling

Het systeem van ruimtelijke ontwikkeling in Nederland stagneert. Zowel in theorie als in de praktijk wordt nagedacht over en gewerkt aan noodzakelijke veranderingen. Een van de mogelijke nieuwe benaderingen van gebiedsontwikkeling is de zogeheten organische gebiedsontwikkeling. In tegenstelling tot de vertrouwde grootschalige, integrale gebiedsontwikkeling staat daarin kleinschaligheid en flexibiliteit centraal en nemen niet projectontwikkelaars of de gemeente het initiatief maar de gebruikers van een gebied. Recent bracht het PBL samen met Urhahn Urban Design over deze nieuwe vorm van stedelijke planning de studie ‘Vormgeven aan de Spontane Stad: belemmeringen en kansen voor organische stedelijke herontwikkeling’ uit.

In de bundel ‘Balkan in de polder’ komen vragen aan bod als:

• Zijn Nederlandse planningsprofessionals bereid om eindbeelden los te laten en om meer ruimte te bieden aan initiatieven van gebruikers in een gebied?
• Is het denkbaar dat we pas in tweede instantie gaan plannen en structureren?
• Bestaat er een alternatief voor het negentiende-eeuwse model van stadsontwikkeling waarbij de overheid de infrastructuur aanlegt en de particuliere sector de kavels invult?

David Hamers gaat in zijn bijdrage onder andere in op de mogelijke nieuwe rollen van projectontwikkelaars, beleggers, het Rijk, de gemeente en de burger die in de bundel worden voorgesteld. Welke nieuwe mogelijkheden dienen zich aan? Wie komt er in beweging? Welke obstakels zullen de belangrijkste spelers moeten overwinnen?