De Landschapsbenadering

Een stijgende vraag naar land, water en andere natuurlijke hulpbronnen zorgt, in combinatie met klimaatverandering, voor een toenemende druk op de natuur. De negatieve effecten hiervan zijn veelal het meest prominent in ontwikkelingslanden. In de afgelopen jaren is het concept landschapsbenadering naar voren gekomen als een mogelijk hulpmiddel bij het zoeken naar oplossingen voor ontwikkelingsvraagstukken (ook vaak aangeduid als concurrerende claims) die samenkomen op landschapsniveau. De landschapsbenadering heeft als doel een gemeenschappelijke visie voor de toekomst te ontwikkelen door de integratie van de doelstellingen (objectives) van alle belanghebbenden (stakeholders) op landschapsniveau, hetgeen moet zorgen voor een lange termijn integrale duurzame ontwikkeling.

Integreren van actoren, hun belangen en gedeelde risico’s

De nagestreefde doelstellingen zijn die van duurzame economische en sociale ontwikkeling, gecombineerd met lokale behoud van de biodiversiteit. Op deze wijze kunnen landschapsbenaderingen leiden tot sector overschrijdende synergiën, die beter zijn dan de som van individuele actor- en sectorspecifieke oplossingen. Gedreven door de toename van belangstelling en betrokkenheid bij landschapsinitiatieven van internationale organisaties als de FAO en de CGIAR-instituten en de Nederlandse overheid, beschrijft dit PBL rapport de verkenning van het concept landschapsbenadering, met als doel onze kennis van de succesfactoren, barrières en belanghebbenden die een inclusieve en duurzame ontwikkeling op een landschapsniveau beïnvloeden uit te breiden.