Het verkennen van de impact van COVID-19 pandemie op de wereldwijde uitstootprognoses

De IMF economische scenario’s die in april 2020 zijn gepubliceerd, zijn daarbij als uitgangspunt genomen. Verder geven we een samenvatting van de meest recente inzichten (tot juni 2020) die zijn gepubliceerd in de literatuur over post-COVID uitstootprojecties en groene herstelpakketten, en bieden we een kader voor het analyseren van de 'groenheid' van herstelpakketten, met als voorbeeld het fiscale stimuleringspakket van de Duitse regering. Ten slotte onderzoeken we hoe rekenmodellen kunnen worden gebruikt om zowel de korte- als langetermijneffecten van de pandemie en bijbehorende herstelmaatregelen op de mondiale uitstootprojecties van broeikasgassen te onderzoeken.

Geschatte emissies voor 2030 zijn onzeker en kunnen zelfs toenemen

De berekeningen in de analyse geven aan dat de lagere economische groei projecties zou kunnen leiden tot een mondiale emissiereductie van –2.5 tot –4.5 gigaton CO₂  (–4% tot –7%) in 2030, vergeleken met recente pre-COVID beleidsprognoses en de Baseline en Longer and New Outbreak scenario’s van het IMF. Echter, als sprake zou zijn van een terugkeer naar fossiele brandstoffen, dan is de geschatte uitstootreductie in 2030 kleiner: –3.0 in plaats van –4.5 gigaton CO₂ bij het Longer and New Outbreak scenario) (–5%). In het Baseline scenario kan de uitstoot zelfs toenemen: +0.5 in plaats van –2.5 gigaton CO₂, dus +1%.

Kader voor het analyseren van de mate waarin herstelpakketten ‘groen’ zijn

Op basis van classificatie die maatregelen omschrijft als ‘groen’, ‘grijs’ of ‘neutraal’ is een pilotstudie gedaan naar het fiscale stimuleringspakket van de Duitse regering, ten bedrage van EUR 130 miljard. ‘Groene’ herstelmaatregelen maken ongeveer 31% van het pakket uit. Zo’n 21% van het pakket is in overeenstemming met de groene maatregelen zoals die gedefinieerd zijn in het Sustainable Recovery Plan van de IEA.