Uitstappen uit kolen, hoe doe je dat?

Op basis van de klimaatafspraken in Parijs is er op termijn geen plaats meer voor kolen in de elektriciteitsvoorziening. Maar net als Nederland worstelen ook andere Europese landen met de toekomst van hun kolencentrales. Deze korte notitie gaat in op de situatie in Duitsland en het Verenigd Koninkrijk. Ervaringen in deze landen kunnen bijdragen aan de zoektocht hoe op een ecologisch en economisch zinvolle manier afscheid kan worden genomen van de traditionele elektriciteitsproductie uit kolen.

Kolenuitstap in Duitsland en het Verenigd Koninkrijk: broeikasgasreductie op lange termijn

Op termijn is het opwekken van elektriciteit uit kolen zonder opvang en opslag van CO₂ niet verenigbaar met de nationale klimaatdoelen in Duitsland en het Verenigd Koninkrijk. In beide landen gaat het er vervolgens over hoe je een kolenuitstap technisch-economisch zinvol kunt organiseren. Daarbij zou dan rekening moeten worden gehouden met vergaande decarbonistatie op de lange termijn, leveringszekerheid, en betaalbaarheid van de energievoorziening. Een beleidskader voor een geleidelijke uitfaseren van kolen wordt van belang geacht om de energiesector meer duidelijkheid te geven.

Nationale kolenmaatregelen kunnen niet voorbij gaan aan de werking van het Europese Emissiehandelssysteem (ETS). Met name in Duitsland is dit een punt van aandacht. Om te voorkomen dat door nationale maatregelen elders in Europa emissies toenemen kunnen extra emissierechten uit de markt genomen worden. Dit kan nationaal of op Europees niveau door aanpassing van de Market Stability Reserve in het ETS.

In het toch vooral nationaal gerichte kolendebat in de landen is nog weinig verkend hoe door samenwerking met buurlanden kolenmaatregelen efficiënter kunnen worden vormgegeven.