Fosforvoorraad in graslandbodems uitgeput in afgelopen decennia in grote delen van de wereld

Negatieve fosforbalans van de bodem

Met uitzondering van graslandbodems in sommige Noord-Europese landen worden graslanden in grote delen van de wereld niet of nauwelijks bemest. Daardoor putten ze ieder jaar een stukje verder uit door onder andere een tekort aan fosfor.

Planten zoals gras gebruiken voedingsstoffen (zoals fosfor) uit de bodem voor hun groei. Het gras wordt opgegeten door grazend vee. Een deel van de opgenomen fosfor wordt gebruikt voor vlees- en melkproductie. Zo verdwijnt er een deel van de fosfor van het land. Veel van de opgenomen fosfor verlaat de dieren echter weer via de mest, die slechts voor ongeveer de helft op het grasland blijft. De mest wordt namelijk ook gebruikt voor het bemesten van landbouwgronden met voedselgewassen zoals granen, fruit en groenten of voor andere doeleinden.

Zo ontstaat een negatieve fosforbalans van de bodem.

Beter beheer van graslanden om te voldoen aan mondiale voedselvraag

Bodems in graslanden raken langzamerhand uitgeput als gevolg van de negatieve bodembalans. Als het beheer van graslanden wereldwijd sterk verbetert, kan de productie van vlees en melk toenemen en kan het bijvoederen met graan beperkt worden. Dit graan is anders voor menselijke consumptie beschikbaar.

Bij het betere beheer is het met name belangrijk om goed te bemesten en daardoor voldoende fosfor in de grasbodem te houden. De wereldwijde input van fosfor in graslanden zal met een factor 4 moeten toenemen om aan de behoefte aan gras voor de vlees- en melkproductie in het jaar 2050 te voldoen.

Overigens is de situatie in Nederland anders. Daar is door jarenlange overbemesting de fosfaattoestand zo hoog dat bemesting de komende jaren niet nodig is.