Trends in mondiale uitstoot van CO2 en alle broeikasgassen: 2020 rapport

Groei van 1,1% van wereldwijde uitstoot van broeikasgassen in 2019

In 2019 groeide de wereldwijde uitstoot van broeikasgassen door met 1,1% en steeg daarmee tot  52,4 gigaton CO₂-equivalent (Gt CO₂ eq) (zonder verandering van landgebruik). De groei van de wereldwijde uitstoot was 2,0% in 2018. Deze toename kwam voornamelijk door de met 0,9% toenemende fossiele CO₂-uitstoot in 2019, na een stijging van 2,4% in 2018. In 2019 nam de wereldwijde uitstoot van methaan (CH₄) en stikstofoxide (N₂O) toe met respectievelijk 1,3% en 0,8%. De uitstoot van fluorhoudende gassen (zogenaamde F-gassen) groeide in 2019 naar schatting met circa 4%.

Met een aandeel van 73% voor CO₂ en 19% voor methaan vormen deze emissies het leeuwendeel van de wereldwijde uitstoot van broeikasgassen (exclusief die van veranderingen in landgebruik). De andere broeikasgassen zijn N₂O met een aandeel van 5% en F-gassen met 3% aandeel. De uitstoot van deze niet-CO₂ broeikasgassen groeide in 2019 met een tempo vergelijkbaar met dat in 2017 en 2018.

De uitstoot van broeikasgassen in 2019 was ongeveer 59% hoger dan in 1990 en 43% hoger dan in 2000. De mondiale uitstoot van broeikasgassen in 2019 was 57,4 GtCO₂ eq inclusief de zeer onzekere emissies door verandering van landgebruik (geschat op 5,0 GtCO₂ eq).

Toename uitstoot in 2019 in drie van de grootste landen en afname in EU, VS en Japan

In 2019 was het aandeel van de vijf landen met de grootste uitstoot van broeikasgassen en van de Europese Unie (EU-28) in de totale mondiale uitstoot samen 62%: China (27%), de Verenigde Staten (13%), de Europese Unie (8%), India (7%), de Russische Federatie (5%) en Japan (3%). In 2019 toonde drie ervan een afname van de uitstoot (in volgorde van grootste absolute verandering): Europese Unie (-3,0%), de Verenigde Staten (-1,7%) en Japan (-0,9%), terwijl de emissies toenamen in China (+ 3,1%), India (+1,4%) %) en de Russisch Federatie (+ 0,9%).

Methodologie

De berekening van deze emissies is gebaseerd op de EDGAR-database versie v5.0 voor 1970-2015, voor CO₂ door het gebruik van fossiele brandstoffen en carbonaten voornamelijk op basis van IEA-energiestatistieken, en voor andere gassen op basis van onder andere FAO-landbouwstatistieken. Een Fast Track-methode werd gebruikt om de trend voor 2016 tot en met 2019 te schatten, waarbij voornamelijk internationale statistieken uit verschillende bronnen gebruikt zijn.

Voor CH₄, N₂O en de F-gases worden in het rapport de Global Warming Potential (GWP) gebruikt van het vierde Assessment Report (AR4) van de IPCC (2007) met een tijdhorizon van 100 jaar. In de AR4 zijn de GWP’s van CH₄ en N₂O respectivelijk 25 en 298.