Biodiversiteit en de financiële sector: een kruisbestuiving?

Ecosysteemdiensten

Ten eerste bedreigt het biodiversiteitsverlies de beschikbaarheid van ecosysteemdiensten voor de economie. Financiële instellingen die economische activiteiten financieren die van die ecosysteemdiensten afhankelijk zijn, zijn daardoor blootgesteld aan de fysieke risico’s van biodiversiteitsverlies. Nederlandse banken, verzekeraars en pensioenfondsen hebben wereldwijd voor EUR 510 miljard financieringen uitstaan aan bedrijven met een hoge of zeer hoge afhankelijkheid van een of meerdere ecosysteemdiensten.

Een voorbeeld is bestuiving van voedselgewassen: wanneer insecten verdwijnen, kunnen problemen ontstaan in de landbouw.

Milieucontroverses

Een tweede risico lopen financiële instellingen als zij bedrijven financieren met een grote negatieve impact op biodiversiteit. De Nederlandse financiële sector heeft wereldwijd voor EUR 97 miljard aan financiering uitstaan bij bedrijven waar sprake is van milieucontroverses. Negatieve publiciteit die direct te herleiden is naar een bedrijf heeft zowel voor het bedrijf zelf als de financiële instellingen reputatieschade tot gevolg.

Veranderend beleid

Ten derde volgt risico uit overheidsbeleid of veranderende voorkeuren van consumenten, die tot aanpassingen van bedrijfsactiviteiten leiden om de schade aan biodiversiteit te verminderen. Zo kan de transitie naar minder stikstofintensieve bedrijfsmodellen leiden tot transitierisico’s voor de EUR 81 miljard aan leningen die de drie Nederlandse grootbanken hebben verstrekt aan Nederlandse sectoren met stikstof-uitstotende activiteiten.

Om adequaat op deze risico’s te kunnen reageren, moeten financiële instellingen over voldoende relevante informatie beschikken van de bedrijven in hun porfolio. Daarom is het ook van belang dat er standaarden komen voor rapportage, waarmee bedrijven transparant kunnen zijn over hoe het wereldwijd optredende verlies aan biodiversiteit hun bedrijfsmodel raakt.